Rentier.pl sponsorem digitalizacji Miesięcznika Odra

Rentier.pl zainspirowany koncepcją zasygnalizowaną w artykule Inwestycja w kulturę się opłaca zaangażował się w sponsorowanie digitalizacji archiwalnych numerów Miesięcznika Odra. Sponsoring obejmuje opracowanie cyfrowych wersji czasopisma oraz opublikowanie ich w Bibliotece Cyfrowej Uniwersytetu Wrocławskiego. Poszczególne zeszyty będą sukcesywnie poddawane procesowi rozpoznawania tekstu - OCR (ang. Optical Character Recognition), dzięki czemu będzie możliwe pełnotekstowe przeszukiwanie treści publikacji udostępnionych w formatach DjVu oraz PDF. W ramach promocji cyfrowego Miesięcznika Odra, informacje o kolejnych numerach będą pojawiały się na specjalnym, dedykowanym temu przedsięwzięciu blogu oraz w mediach społecznych z nim zintegrowanych, np. na profilu Miesięcznika Odra w Facebooku.

Odra (Wrocław 1961) R.1 Nr 1 marzec 1961

Publikacja dostępna jest w Bibliotece Cyfrowej Uniwersytetu Wrocławskiego w wersji DjVu i PDF.

Odra (Wrocław 1961) R.1 Nr 1 marzec 1961 [DjVu]
www.bibliotekacyfrowa.pl/publication/20968

Odra (Wrocław 1961) R.1 Nr 1 marzec 1961 [PDF]
www.bibliotekacyfrowa.pl/publication/30247

Spis treści

OD REDAKCJI
STEREOTYPY I FAKTY
Roman Werfet
O NIEMCZECH BEZ UPRZEDZEŃ
Zbigniew Kremecki
POPRAWKI NIEOSTATECZNE
Roman Karpiński
MIEDŹ I NIE MIEDŹ
Ignacy Rutkiewicz
ELEKTRONICZNE JUTRO WROCŁAWIA
HISTORIA I WSPÓŁCZESNOŚĆ
Rozmowa z Pawłem Jasienicą
Pawel Jasienica
Z GŁOGOWA NA WAWEL
Krystyna Konopacka-Csala
OPOLANIE I ICH TEATR
Dionizy Sidorski
TRZECI CZAS
Marian Jachimowicz
BIELMO, AUREOLA, VISEGRAD
Henryk Worcell
„POLAK MAŁY”
Kazimierz Koszutski
TYLKO KAMIEŃ, MOJA DAMA TREFL
Stanislaw Pietraszko
SPOTKANIE Z POŻEGNANYM
Edward Marczewski
NA TERENIE MOWY OJCZYSTEJ
czyli czar twoich słówek

NAD KSIĄŻKAMI
Jan Kaczmarek
„STUDIA ŚLĄSKIE” PO RAZ TRZECI
Jan Kaczmarek
VADEMECUM SPRAW ZACHODNICH
Stefan Reczek
KSIĘGA MELDUNKOWA ŚLĄSKA

Od redakcji

Deklaracjami nie tworzy się czasopisma. Dlatego też tych parę słów zwyczajowego wstępu „Od Redakcji” należy traktować nie jako deklarację, ale jako garść zwierzeń, w których wypowiadamy swoje pragnienia i ambicje.

A pragnień tych jest niemało. Dotyczą one zarówno związków z określoną tradycją czasopiśmienniczą na ziemiach Nadodrza, jak i aktualnej funkcji, jaką pismo nasze chciałoby uznawać za swój obowiązek.

Jeśli chodzi o tradycję – wiadomo, że nie podejmujemy naszej pracy redakcyjnej na pustym polu. Miesięcznik nasz powstaje w rezultacie przekształcenia z tygodnika o tej samej nazwie i to, co w tygodniku było dobre, pragniemy kontynuować, rozwijać i pogłębiać. Ale tygodnik wrocławski miał swych poprzedników – imienników. Najstarszym z nich była „Odra” Wilhelma Szewczyka, która w pierwszym pięcioleciu po wyzwoleniu najaktywniej i najbardziej konsekwentnie reprezentowała problematykę ziem nadodrzańskich w czasopiśmiennictwie polskim. Do niej więc pragniemy nawiązywać jak najściślej. A jednocześnie nowy kształt „Odry”, kształt miesięcznika operującego większymi formami wypowiedzi, będzie nam umożliwiał nawiązywanie również do tradycji „Zeszytów wrocławskich” Tadeusza Mikulskiego i Anny Kowalskiej. Jeśli nam się uda osiągnąć to, co stanowiło o pozycji „Zeszytów”, pozycji czasopisma wychodzącego we Wrocławiu, ale odgrywającego przy tym istotną rolę w ogólnopolskim obrazie życia kulturalnego – jedno z naszych pragnień i ambicji zostanie spełnione.

Sądzimy bowiem, że sprawy rozwoju Nadodrza, sprawy jego aktywności gospodarczej, społecznej i kulturalnej, są problemami ogólnonarodowymi. Sąd ten oczywiście nie jest żadnym odkrywaniem Ameryki, czasem jednak nawet truizmy warto przypominać i powtarzać. Pragniemy, by „Odra” stała się odpowiednią reprezentacją czasopiśmienniczą Dolnego Śląska, Opolszczyzny i Ziemi Lubuskiej wobec reszty kraju a także ośrodków zagranicznych. Myślimy, że jest co ukazywać, jest się czym nawet pochwalić, i znajdowanie godnych ukazania zjawisk nie będzie dla nas problemem. Problemem może być tylko znalezienie właściwego wyrazu dla tej ogromnej prężności społeczeństwa polskiego tutaj – i w gospodarce, i w życiu społecznym, i w twórczości kulturalnej. Właściwego wyrazu dla tego, co się na ziemiach Nadodrza dzieje, właściwego wyrazu dla tej całkowitej już integracji Nadodrza z resztą kraju, dla procesów kształtowania się nowej społeczności we Wrocławiu, Opolu i Zielonej Górze, w Turoszowie, Kędzierzynie i Gorzowie. Jeśli ten wyraz znajdziemy – zostanie spełnione drugie z naszych najszczerszych pragnień.

A do nadziei w tym zakresie upoważnia nas nie tylko wspomniany już fakt, że samo życie Nadodrza dostarcza bogatego tworzywa, ale i to, że do udziału w doradczym Komitecie Redakcyjnym udało nam się pozyskać autorytatywnych reprezentantów poszczególnych dziedzin wiedzy o sprawach Nadodrza, publicystów i działaczy społecznych, przedstawicieli nauki i literatury. O rezultatach naszej pracy zadecyduje też rozszerzający się krąg współpracujących z pismem autorów, zarówno tych, którzy uprawiają swą twórczość tutaj, na miejscu, jak i tych, którzy mieszkając gdzie indziej publikacjami swymi podkreślają więź całego społeczeństwa polskiego z nadodrzańskimi ziemiami stanowiącymi tegoż społeczeństwa wspólną własność.

Najgorętsze jednak nasze pragnienie zostanie spełnione dopiero wtedy, gdy pismu naszemu uda się nawiązać jak najserdeczniejszą więź z czytelnikami. Dopiero ich współpraca, ich głosy, listy i wszelkie inne formy kontaktu z redakcją, pozwalające nam lepiej zorientować się w ich potrzebach i żądaniach, zapewnią pismu kształt najwłaściwszy. Najbardziej bowiem istotnym naszym pragnieniem jest spełnianie pragnień czytelników, którym chcemy służyć. A służyć chcemy przede wszystkim tym najaktywniejszym grupom, inteligencji na ziemiach Nadodrza, które codzienną pracą konstruktywną i twórczą dają wyraz swemu osobistemu przywiązaniu do tych ziem. Szczególnie zaś zależy nam na tym, by pismo nasze stało się, potrzebne i pomocne tym entuzjastom poszczególnych regionów Nadodrza, którzy cały wolny czas poświęcają pracy w kołach miłośników swoich miast i osiedli, w Towarzystwie Rozwoju Ziem Zachodnich.

Nasze zwierzenia zaczęliśmy od tradycji Akcentem tradycji też je zakończymy. Pierwszy numer przekształconej „Odry” ukazuje się w okresie obchodów 300-lecia prasy polskiej. Daleko w przeszłość, bo aż po wiek XVIII, sięga również tradycja czasopiśmiennictwa polskiego na ziemiach nadodrzańskich. Dlatego ustanawiając doroczną nagrodę „Odry” pragniemy przyznać ją w tym roku za prace naukowe nad dziejami polskiej prasy w regionach Nadodrza. Jeśli zaś uda nam się uczynić nasze pismo godnym tradycji, którą nagroda podkreśli, a jednocześnie takim, b? stanowiło odpowiedni wyraz naszej współczesności na tych ziemiach – nie będziemy pragnęli więcej.